ایمنی در عملیات عمراني


ایمنی در عملیات عمراني

گسترش دامنه پروژه‌های عمرانی در سطح کشور سبب شده است، طیف وسیعی از این فعالیت‌ها از طریق برون سپاری به پیمانکاران فعال در این حوزه واگذار شود. در این میان، عدم توانایی کارفرمایان در انتخاب صحیح پیمانکاران ذیصلاح با توجه به الزامات HSE از یکسو و عدم آگاهی کافی پیمانکاران از این الزامات از سوی دیگر، منجر به بروز مشکلات و حوادث بسیار در این پروژه‌ها شده است.

حادثه از عواملی است که احتمال بروز آن، حتی با ایجاد تغییر در فعالیت‌ها، همچنان پابرجا خواهد ماند. پروژه‌های عمرانی نیز از فعالیت هایی هستند که به دلیل دارا بودن ماهیتی تغییر پذیر، حجم وسیعی از حوادث و خطرات را در درون خود جای داده‌‌اند. وسعت و تنوع بالای خدمات و فعالیت های عمرانی و همچنین خطرات گوناگون مرتبط با این خدمات، از بزرگترین چالش های مدیران و سرپرستان پروژه ها و کارگاه های عمرانی می باشند. از این رو، در اختیار داشتن کارشناسان HSE زبده و آشنا با پروژه های عمرانی از مهمترین دغدغه های مدیران این پروژه ها می باشد. روند رو به رشد پروژه های عمرانی در سطح کشور از یک‌سو و افزایش انتظارات کارفرمایان در خصوص موضوعات HSE‌ از سوی دیگر، پیمانکاران پروژه های عمرانی را با طیف وسیعی از مشکلات و موضوعات بهداشتی، ‌ایمنی و زیست محیطی مواجه کرده است.
کنترل موضوعات مهندسی و مدیریتی HSE‌در پروژه های عمرانی نیازمند استفاده از حجم وسیعی از اطلاعات مرتبط با HSE‌ و همکاری متخصصین ایمنی و بهداشت در حوزه های عمرانی می باشد.

دلايل بروز حوادث در كارگاههاي عمراني
دلايل بالا بودن آمار صدمات و جراحات در صنعت ساخت م ي تواند ناشي از عوامل متعددي باشد. آنچه بر اساس مشاهدات انجام گرفته در كارگاههاي كشور ما بيشتر به چشم مي خورند، به قرار زير است و در كشوره اي ديگر ممكن است شدت و ضعف آنها ترتيب ديگري داشته باشد.
۱- تمركز بر ايمني، بسترسازي براي انجام كارها به صورت ايمن و رسوخ فرهنگ ايمني در تفكر مديران جايگاه چندان مناسبي را ندارد . اين موضوع هم در بين مديران عملياتي و مستقيم بين پيمانكاران و در سطح مديران كلان كشوري نظير دستگاه هاي اجرايي بايد نهادينه شده و ضوابط و الزامات مربوط ، كاربردي و اجرايي شود تا بتوان به افزايش ايمني در كارهاي عمراني اميدوار بود . با مصاحبه هايي كه با دست اندركاران به ويژه در بخش پيمانكاري انجام شد مشخص گرديد توجه چنداني به مباحث ايمني در كارگاهها نشده و در تصميم گيري ها و اختصاص بودجه در كارگاهها اولويت چنداني به ايمني داده نمي شود. همچنين دقت در سياستهاي كلان نيز روشن مي كند اقدامات ايمني چندان مورد توجه سياستگذاران اين بخش نيست . در ارزيابي پيمانكاران به هيچ وجه به سوابق ايمني پيمانكاران توجه نشده و بيشتر به قيمت پيشنهادي و زمانبندي پروژه ها توجه شده است. همچنين ديده ميشود در تدوين برخي فهارس بهاي پايه رديف خاصي براي هزينه هاي اتخاذ و انجام تدابير ايمني نه در متن فهرست بها و نه در اقلام بالاسري پيش بيني نشده است . در حاليكه آموزش پرسنل، ا ستخدام متخصصان و كاركنان ايمني، ابزار و تمهيدات پيشگيري و درماني امور خطرآفرين و بسياري موارد ديگر هزينه هايي را براي پيمانكاران در بر دارد.
۲- اتخاذ سياستهاي تشويقي در تفاوت قائل شدن بين پيمانكاران داراي سابقه ايمني بهتر كه در اكثر كشورها شاهده مي شود، هنوز در كشور ما ديده نمي شود. مشاهده مي شود شركتهاي بيمه نيز براي بيمه كارگاهها به صورت متوسط نرخ بيمه را اعلام مي كنند و سابقه ايمني شركتهاي پيمانكاري در تعيين مقدار بيمه اثرگذار نيست . طبيعي است كه اين روش ناعادلانه سبب دلسردي شركته اي ايمن در درازمدت شده و با عث انجام كارها به هر نحو ممكن مي شود. در بسياري كشورها تعيين حق بيمه بر ساس سابقه ثبت شده شركتها در ادارات كار و مقدار خسارات پرداختي شركتهاي بيمه بوده كه نوعي سياست تشويقي و در عين حال تنبيهي براي رعايت اصول و ضوابط ايمني است.
۳- در مقايسه با ساير صنعتها و شاخه هاي ديگر اقتصادي مشاهده مي شود كه كم مهارت ترين افراد كه عموماً به لحاظ شاخصهاي آموزشي مانند سطح تحصيلات و گذراندن دوره هاي مختلف در پايين ترين سطح ممكن قرار دارند، جذب كارهاي ساختماني و عمراني مي شوند كه بعضاً نيازمند آموزشهاي تخصصي خاص براي كار با م اشين آلات تخصصي است. به عنوان مثال بيشتر رانندگان ماشين آلات سنگين در كارگاههاي عمراني به واسطه “استاد و شاگردي ” و به صورت تجربي اين مهارت را كسب كرده اند. اين در حال است كه متاسفانه به لحاظ قانوني نيز منعي براي به كارگيري اين افراد وجود ندارد .
يكي از مهمترين دلايل وقوع حوادث ناشي از نا آگاهي و كمي دانش افراد حادثه ديده است ، كه در صورت به كار گيري نيروهاي ماهر و آموزش ديده طبعاً ميزان حوادث نيز به شدت افت خواهد كرد . اين دسته افراد معمولاً ا ز ارزش و اهميت رويه هاي ايمني و ابزار مخصوص نيز بي اطلاع بوده و حتي د ر مواردي كه اجبار به رعايت آنها داشته باشند، به محض برداشته شدن الزام از انجام آنها سر باز مي زنند و فرهنگ ايمني براي آنها هنوز جا نيفتاده است . آمار اخذ شده از سطح كارگاههاي بزرگ سدسازي كشور كه تعداد زيادي نيروي انساني و انواع ماشين آلات در آن وجود دارد، ن شان داد كه ۸۰ درصد رانندگان و اپراتورهاي دستگاهها داراي مدرك تحصيلي سيكل و پايينتر بوده اند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

صفحه اصلیدرباره ماورودتماس با ما